بیا برویم خانهی خودمان
هر چه باشد بهتر از بوی باد وُ
بالشهای کهنهی این مسافرخانه است
روی زمین میخوابیم
دفترِ ترانههای حافظ را
زیر سر خواهیم گذاشت،
صبح که از خوابِ فال و پیاله برمیخیزیم
خانه پُر از بوی می و عطرِ شکوفه
خواهد شد.
این همان مطلبیست
که از سهمِ سادهی همین زندگی
به ما خواهد رسید.
حالا دست از دوختن این دگمههای شکسته بردار،
برایت پیراهنِ خوشرنگِ قشنگی خریدهام،
وِل کن بیا برویم رو به نورِ چراغ بنشینیم
اینجا دعای روشن هیچ دختری !
برآورده نمیشود
به خدا خانهی خودمان خوب است،
خانهی خودمان خوب است ....
سیدعلیصالحی
تاریخ : سه شنبه 103/7/10 | 10:57 صبح | نویسنده : قاصدک | نظرات ()