سالها پیش وقتی با طناب غرورت مرا از دار بی اعتنایی می آویختی فراموش کرده بودی که یک خواهر سنگ صبور برادر است ... فراموش کرده بودی که خواهر غم خوار برادر است ...که یک خواهر تا قیام قیامت خواهر است!

اکنون سالهاست که رفتی... دیگر از آن آرام جان خبری نیست.. من احساسم را سر بریدم!

حالا از تنهایی می گویی .. . از هبوط و عرفان.. گفتی طاقت نداری له شدن یک مورچه را نظاره گر باشی گفتی از چیدن گل ها رنج میبری .. پس چگونه است که احساسم را زیر پا له کردی و آرام رد شدی!؟

من هنوز مات و مبهوت نگاه سردت ...هنوز دلواپس، دلواپسی هایت هستم ...

یک خواهر همیشه یک خواهر است!

تقدیم به برادر عزیزم که سالهاست از هم دوریم ولی نزدیک...

(قاصدک)