یه زخم هایی تو زندگی هست که هیچ موقع خوب نمیشه
روش مرهم میزاری ،دردشو تسکین میده اما باز جاش درد میکنه ..
یه سال ، دو سال ، ده سال هم که بگذره
دردش آروم تر میشه
اما یه لکه ی سیاه رو دلت می ندازه که با یه تلنگر کوچیک داغونت میکنه...
اون موقع ست که اگه تمام دنیا جمع بشن
نمی تونن حال دلتو خوب کنن..
باور کن
الان دیگه نه من اون "من" سابق ام نه "تو"
می خوام بدونی نبودنت همون زخم قدیمی
و یادت
همیشه مرهم دل خواهرته..
همین!
پی نوشت: هیچ کی نمی تونه جای کسی دیگه رو پر کنه...
جات ................ همیشه خالیه
تاریخ : دوشنبه 98/3/27 | 9:53 صبح | نویسنده : قاصدک | نظرات ()