آنسوی باور من جایست برای فراموشی
جایی که سنگینی هر آنچه بر دوش دیگران است از میان میرود
آدم ها هستند حتی اگر در میان سیل خاطرات محو شوند
هرازچند گاهی سنگینی آوار باوریهایت آزار دهنده خواهد بود
و گاه گاهی شیرینی شهد خاطره ای کام را همچون عسل شیرین خواهد کرد ...
لیک بیخیالی می باید!
رد شدن از دغدغه های روزمره و آنگاه سبکبالی...
پروازی به مانند قاصدک هایی که اخیرن بی مقصد می پنداشتمشان
گم شدن کنج زمان
و آنگاه رهایی...
زمستان 1391 قاصدک
تاریخ : یکشنبه 91/10/24 | 8:10 صبح | نویسنده : قاصدک | نظرات (12)