دیشب خیلی دلم گرفته بود ناخداگاه رفتم سراغ حافظ یه غزل اومد که واقعا زبان حال من بود واقعا این حافظ چه میکنه انگار از دل آدم باخبره!!
اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
حریف خانه و گرمابه و گلستان باش
گرت هواست که با خضر همنشین باشی
نهان ز چشم سکندر چو آب حیران باش
طریق خدمت و آیین بندگی کردن
خدای را که رها کن بما و سلطان باش
دگر به صید حرم تیغ مکش زنهار
و زان که با دل ما کرده ای پشیمان باش
تو شمع انجمنی یک زبان و یک دل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش
کمال دلبری و حسن در نظر بازی ست
به شیوه نظر از نادران دوران باش
خموش حافظ و از جور یار ناله مکن
ترا که گفت که در روی خوب حیران باش
تاریخ : پنج شنبه 90/2/1 | 2:4 عصر | نویسنده : قاصدک | نظرات ()